Szukasz ortopedy wykonującego opisywaną operację? Zapytaj: axazemla@gmail.com.
Szycie stożka rotatorów rozważa się u poniższych grup pacjentów:
Warunkiem powodzenia zabiegu szycia stożka rotatorów jest odpowiednia kwalifikacja pacjenta do zabiegu. Stabilne zszycie zerwanych ścięgien i ich przytwierdzenie do guzka większego kości ramiennej jest możłiwe, gdy ortopeda zakwalifukuje uszkodzenie jako naprawialne. Oznacza to, że:
Jeżeli powyższe warunki nie są spełnione, ortopeda wykonuje:
Celem naprawy uszkodzonego stożka rotatorów jest przywrócenie jego głównych funkcji:
Aby to osiągnąć, zabieg musi strukturalnie uwzględniać odtworzenie ciągłości tzw. kabla stożka rotatorów (ang. rotator cable) – zgrubienia łącznotkankowego zapewniającego integralność i funkcjonalność stożka rotatorów.
Poniżej przedstawiono przykładową technikę szycia zerwanego stożka rotatorów (zamieszczone ilustracje mają charakter poglądowy i zostały wykonane przy wsparciu firmy Stryker Polska Sp. z o.o.). Na ilustracji widzimy naprawialne zerwane ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego. Mięsień nadgrzebieniowy ulega uszkodzeniom najczęściej spośród ścięgien mięśni wchodzących w skład stożka rotatorów.
Pierwszym krokiem jest przygotowanie guzka większego kości ramiennej do umieszczenia kotwic i wgojenia się ścięgna. Usuwane są nieprzydatne resztki tkanek miękkich, natomiast za pomocą shavera kostnego przygotowywana jest powierzchnia guzka większego.
Specjalna kotwica (np. ICONIX SPEED ze szwami XBraid TT Stryker) umieszczana jest w kości za pomocą wbijaka. Czarne linie na przyrządzie stanowią pomocne oznaczenie, dzięki któremu ortopeda wie, na jaką głębokość powinien wbić kotwicę.
Szwy zostają uwolnione z przyrządu służącego do wbijania kotwicy. Następnie ortopeda pociąga jednocześnie za wszystkie szwy, umożliwiając zmianę kształtu powłoczki kotwicy (zwiększenie jej wymiaru na szerokość), co umożliwia jej stabilne osadzenie w tkance kostnej.
Pojedynczy szew kotwicy zostaje umieszczony w przyrządzie do przeszywania tkanek miękkich (np. Cobra Suture Passer z igłą wielokrotnego użytku lub Champion Suture Passer z igłą jednorazową, Stryker). Za pomocą tego przyrządu ortopeda przeszywa nićmi tkankę naprawianego ścięgna.
Procedura przeszywania ścięgna zostaje powtórzona dla wszystkich nici wychodzących z kotwicy. Ważne jest, aby ująć szwami zarówno warstwę głęboką jak i powierzchowną stożka rotatorów (naprawa wielowarstwowa z uwzględnieniem odtworzenia rotator cable). Przeszywanie ścięgna zostaje powtórzone z uwzględnieniem nici wychodzących z drugiej kotwicy, uprzednio umieszczonej w kości jednym rzędzie.
Para cieńszych nici zostaje związana niskoprofilowym węzłem zaraz przy ścięgnie mięśnia. Drugą parę nici ortopeda przekłada przez oczko końcówki kotwicy (np. Omega Knotless Anchor, Stryker). Kotwica ta sklada się z dwóch części: wbijanego w kość oczka oraz właściwej kotwicy wkręcanej do kości. Po wbiciu oczka z nićmi w kość i pociągnięciu za te nici, oczko dostosowuje swoją pozycję pod warstwą korową, stabilnie osadzając się tkance kostnej.
Ten rodzaj kotwicy (Omega Knotless Anchor) umieszczany jest w drugim rzędzie, dystalnie w stosunku do pierwszego rzędu kotwic ICONIX SPEED.
Po odpowiednim napięciu nici i zbliżeniu ścięgna do guzka większego, ortopeda wkręca główną część kotwicy Omega Knotless Anchor w kość. Procedura zostaje powtórzona dla drugiej kotwicy tego samego rodzaju.
–
Warto przeczytać – procedury wykorzystywane w masywnych, zestarzałych uszkodzeniach stożka rotatorów:
–
Ilustracje na tej stronie mają charakter poglądowy i zostały wykonane przy wsparciu firmy Stryker Polska Sp. z o.o.
–
Źródła: