Osteotomia guzowatości kości piszczelowej
Osteotomia guzowatości kości piszczelowej (osteotomia Fulkersona) wykonywana jest u wybranych pacjentów z problemem bocznego przyparcia rzepki, uszkodzeniami chrząstki rzepki po stronie bocznej oraz nawykowymi zwichnięciami rzepki. Celem jest złagodzenie dolegliwości bólowych poprzez zmniejszenie sił oddziałujących na chrząstkę stawu udowo-rzepkowego. Medializacja czyli przyśrodkowe przesunięcie guzowatości kości piszczelowej przywraca prawidłowy tor ruchu rzepki w trakcie zginania i prostowania kolana oraz chroni rzepkę przed bocznym zwichnięciem.
Guzowatość piszczeli – anatomia
Guzowatość piszczeli położona jest z przodu kości piszczelowej i stanowi miejsce przyczepu dla więzadła rzepki. Zbyt dobocznie usytuowana guzowatość kości piszczelowej powoduje przesunięcie sił mięśnia czworogłowego uda oddziałujących na rzepkę w kierunku dobocznym, zwiększając zużycie chrząstki po stronie bocznej oraz zwiększając ryzyko zwichnięcia rzepki.
Kwalifikacja do osteotomii medializującej guzowatość piszczeli
Kwalifikacja do zabiegu powinna być podejmowana po wnikliwej analizie biomechanicznej oraz radiologicznej kończyny dolnej. Należy pamiętać o wszystkich możliwych przyczynach nawykowych zwichnięć rzepki.
Przykładowe parametry, których ocena jest przydatna w podjęciu decyzji o zabiegu:
- TT-TG (tibial tuberosity-trochlear groove) – określa stopień negatywnej lateralizacji guzowatości kości piszczelowej względem rowka bloczka kości udowej,
- parametry opisujące wysokość ustawienia rzepki, np. Caton-Deschamps index,
- typ morfologii i ocena ewentualnej dysplazji bloczka kości udowej,
- orientacja torsyjna kości udowej (np. kąt antetorsji szyjki kości udowej),
- torsja zewnętrzna piszczeli,
- koślawość stawu kolanowego.
Na czym polega osteotomia guzowatości kości piszczelowej?
Osteotomia guzowatości kości piszczelowej polega na wycięciu i dośrodkowym przesunięciu tkanki kostnej stanowiącej podłoże dla przyczepu więzadła rzepki. Stopień przesunięcia zależny jest od wielkości wskaźnika TT-TG wyznaczonego przez zabiegiem. Oprócz medializacji przyczep może zostać obniżony oraz przesunięty bardziej do przodu, co redukuje wysokie ustawienie rzepki (patella alta) oraz zmniejsza przyparcie rzepki do bloczka kości udowej. Po uzyskaniu pozycji optymalnej dla stawu udowo-rzepkowego osteotomia stabilizowana jest śrubami.
Przykłady systemów do przeprowadzenia osteotomii medializującej przyczep więzadła rzepki:
· T3 AMZ System z jednoczesną anterioryzacją guzowatości (Arthrex)
—
Warto przeczytać: