Resekcja brzegu kostnego panewki należy do operacyjnych metod leczenia konfliktu udowo-panewkowego typu kleszczowego (pincer). Typ kleszczowy konfliktu związany jest ze zbyt głęboką panewką i/lub nadmiarem kości na przednim brzegu panewki. Celem artroskopii biodra jest w tym wypadku usunięcie nadmiaru kości i przywrócenie prawidłowych warunków anatomicznych biodra – odpowiedniego ustawienia panewki względem miednicy i szyjki kości udowej. Obrąbek jest przytwierdzany do opracowanego brzegu panewki. Jeśli wskutek przewlekłego uderzania szyjki kości udowej o brzeg panewki doszło do uszkodzenia obrąbka, wykonuje się debridement martwych fragmentów i/lub przyszycie zachowanych tkanek.
Podstawą kwalifikacji do artroskopii stawu biodrowego jest korelacja objawów klinicznych (ból biodra, dodatnie testy na konflikt udowo-panewkowy) z wynikami badań obrazowych, głównie rezonansem magnetycznym biodra. Wykonuje się także RTG / tomografię komputerową stawu biodrowego.
Resekcja brzegu kostnego panewki
Aby wykonać resekcję odpowiedniej ilości kości brzegu panewki, należy w tym miejscu odczepić obrąbek stawowy. Można wykonać połączenie między torebką a obrąbkiem, co zabezpieczy tkanki i zachowa ich integralność.
Po odsłonięciu części kostnej panewki dokonuje się jej wyrównania za pomocą frezu (np. 5,5-milimetrowego). Aby usunąć optymalną ilość kości (nie za dużo, nie za mało) na bieżąco sprawdzany jest profil panewki i pomiar odległości od dołu panewki do jej brzegu. Napotkane torbiele podchrzęstne usuwa się. Następnie przygotowuje się odpowiednią lożę do przytwierdzenia obrąbka.
Przyszycie obrąbka
Zaopatrzenie uszkodzeń obrąbka i jego precyzyjne przyszycie do nowo ukształtowanego brzegu panewki jest bardzo ważnym etapem zabiegu. Prawidłowe umiejscowienie i stabilne przyszycie obrąbka zapewnia odpowiednie uszczelnienie i stabilizację mechaniczną stawu biodrowego.
Kotwice wykorzystywane podczas zabiegu mogą mieć mniejsze rozmiary (np. 2,3 mm PEEK BioRaptor Smith&Nephew), co ułatwia ich umieszczenie w wąskim lub płytkim brzegu panewki. Operator korzysta ze specjalnego trokara z ostrymi skrzydłami oraz plastikowej kaniuli (np. 10 mm). Po założeniu szwów kotwiczących sprawdza się stabilność przyszytego obrąbka oraz jego zdolność do uszczelniania stawu biodrowego.
Plan fizjoterapii ustalany jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Niektóre z możliwych zaleceń to: