Wskazania do artroskopii stawu biodrowego obejmują zmiany zlokalizowane w obrębie przedziału środkowego i przedziału obwodowego. Oba przedziały oddzielone są od siebie obrąbkiem stawowym „uszczelniającym” staw biodrowy. Rozróżnia się także przedział okołokrętarzowy położony pomiędzy pasmem biodrowo-piszczelowym a bliższą nasadą kości udowej. Podczas artroskopii biodra ocenia się z reguły wszystkie trzy przedziały.
Przedział środkowy stawu biodrowego jest możliwy do uwidocznienia jedynie dzięki zastosowaniu wyciągu kończyny dolnej. Przedział środkowy jest sztucznie wytworzoną dzięki wyciągowi „przestrzenią” pomiędzy przenoszącą obciążenia chrząstką stawową głowy kości udowej a panewką. W warunkach naturalnych wewnątrz przedziału środkowego panuje ujemne ciśnienie (ok. 120-200 N), dzięki czemu głowa kości udowej przylega ściśle do panewki utworzonej przez kości miednicy. Zastosowanie wyciągu kończyny dolnej umożliwia wejście narzędzi artroskopowych w okolicę: chrząstki przenoszącej obciążenia, chrząstki półksiężycowatej, dołu panewki oraz więzadła głowy kości udowej.
Przedział obwodowy stawu biodrowego obejmuje nieobciążaną chrząstkę głowy kości udowej, szyjkę kości udowej, fałdy błony maziowej, torebkę stawową oraz więzadła stawu z warstwą okrężną włącznie. Aby uwidocznić obszar PC nie ma potrzeby stosowania wyciągu. Zmiany zaopatrywane w obrębie przedziału obwodowego to: