Operacyjne leczenie przedniej niestabilności stawu ramiennego metodą Latarjet wykonuje się najczęściej w przypadku stwierdzenia znacznego ubytku kostnego w obrębie przedniego brzegu panewki łopatki. Docelowym efektem zabiegu jest profilaktyka ponownych przednich zwichnięć stawu ramiennego.
Operacja Latarjet obejmuje:
Wyróżnia się trzy mechanizmy chroniące głowę kości ramiennej przed przednim zwichnięciem:
I. Efekt naprężonego łuku (ang. „sling effect”) – współdziałanie przyczepionych na przeszczepionym wyrostku kruczym ścięgien głowy krótkiej bicepsa i mięśnia kruczo-ramiennego, a także przebiegającego horyzontalnie z przodu mięśnia podłopatkowego na zasadzie naprężonego łuku wzmacnia przednią torebkę stawową (zwłaszcza podczas ruchu odwiedzenia i rotacji zewnętrznej ramienia) – jest to prawdopodobnie najważniejszy dynamiczny efekt hamowania przedniej translacji głowy kości ramiennej.
II. Przeszczepiony wyrostek kruczy uzupełnia ubytek kostny panewki, zwiększając powierzchnię przednio-tylnej średnicy panewki, poprawiając kongurencję (dopasowanie) względem głowy kości ramiennej,
III. Więzadło kruczo-barkowe dodatkowo wzmacnia przednią część torebki stawowej.
Zabieg może być przeprowadzony zarówno metodą artroskopową jak i na otwarto. Podejścia do technik naprawczych metodą Latarjet wciąż ewoluują. Odcięty wyrostek kruczy przed jego przytwierdzeniem jest zawsze kształtowany tak, aby zapewnić pełny kontakt jego powierzchni z szyjką panewki, zmniejszając w ten sposób ryzyko braku zrostu. Orientacja przytwierdzenia wyrostka kruczego może zakładać klasyczne ułożenie lub bardziej pionowe – congruent-arc Latarjet [2], które pozwala na uzupełnienie większej powierzchni kostnej panewki, niemniej jednak kosztem powierzchni zrostu kostnego.
–
Warto przeczytać:
–
Źródła: