Artroskopowa naprawa obrąbka stawu biodrowego wykonywana jest w przypadku objawowych uszkodzeń obrąbka w strefie ukrwionej, w obrębie której istnieją realne szanse wygojenia. Urazy obrąbka stawu biodrowego w strefie słabo ukrwionej lub nieukrwionej zaopatruje się poprzez debidement obrąbka czyli oczyszczenie okolicy rozerwania.
Najczęstsze objawy rozerwania obrąbka to:
Testy stresowe obrąbka (np. zgięcie, przywiedzenie, rotacja wewnętrzna uda z kompresją stawu w osi długiej) wypadają pozytywnie.
Badania obrazowe:
Artroskopowa naprawa obrąbka stawu biodrowego – wskazania:
Warunkiem powodzenia zabiegu jest umiejscowienie uszkodzenia obrąbka w obrębie strefy ukrwionej czyli w części obwodowej, blisko torebki stawowej.
Artroskopia biodra podzielona jest na dwa etapy:
Pacjent leży na boku lub na plecach. Najczęściej wykonywane jest znieczulenie ogólne. Artroskopowe oczyszczanie (debridement) obrąbka wymaga zastosowania wyciągu stawu biodrowego.
Narzędzia wykorzystywane w artroskopii biodra są z reguły dłuższe i bardziej giętkie. Odpowiednie narzędzia ułatwiają ortopedzie manewrowanie wewnątrz ciasnej przestrzeni przedziału środkowego i zmniejszają ryzyko jatrogennych uszkodzeń chrząstki stawu biodrowego. Celem oczyszczenia obrąbka jest zachowanie jak największej ilości tkanki własnej pacjenta przy usunięciu martwych uszkodzonych fragmentów. Konieczne jest opracowanie obrąbka tak, aby pozostał pewnym stabilizatorem stawu biodrowego. Chirurg oczyszcza staw z pozbawionych ukrwienia lub zwyrodniałych fragmentów obrąbka za pomocą specjalnego shavera i waporyzatora/ablatora RF. W przypadku rozpoznania miejscowych uszkodzeń chrząstki IV stopnia może wykonać za pomocą specjalnego szydła tzw. mikrozłamania czyli niewielkie otwory w kości celem wywołania miejscowego krwawienia w loży uszkodzenia. Powstała blizna niczym „plomba” będzie zmniejszać ryzyko kolejnych uszkodzeń stawu.
Celem zabiegu jest stabilne przyszycie odstającej części obrąbka do ściany kostnej lub torebki stawowej. Szwy kotwiczące wykorzystuje się w przypadku kostnego oderwania obrąbka od panewki. Kotwicę umieszcza się tak, aby przywrócić anatomiczne warunki obrąbka i aby jednocześnie nie doprowadzić do konfliktu z chrząstką stawu. Ortopeda może wykorzystać tradycyjne szwy kotwiczące z zawiązywaniem węzłów lub bezwęzłowe kotwice. Chirurg przekłada szwy przez obrąbek, zawiązanie szwu następuje zewnątrzstawowo.
Powrót do pełnej aktywności możliwy jest z reguły w 4-6 miesiącu od operacji.