Naprawa obrąbka stawu biodrowego

Artroskopowa naprawa obrąbka stawu biodrowego wykonywana jest w przypadku objawowych uszkodzeń obrąbka w strefie ukrwionej, w obrębie której istnieją realne szanse wygojenia. Urazy obrąbka stawu biodrowego w strefie słabo ukrwionej lub nieukrwionej zaopatruje się poprzez debidement obrąbka czyli oczyszczenie okolicy rozerwania.

Diagnostyka uszkodzeń obrąbka stawu biodrowego

Najczęstsze objawy rozerwania obrąbka to:

• Ból w pachwinie
• Możliwe uczucie zablokowania, przeskakiwania stawu w trakcie ruchów biodrem

Testy stresowe obrąbka (np. zgięcie, przywiedzenie, rotacja wewnętrzna uda z kompresją stawu w osi długiej) wypadają pozytywnie.

Badania obrazowe:

• zdjęcia RTG
• rezonans magnetyczny biodra (warunek kwalifikacji do zabiegu)
• artrografia rezonansu magnetycznego (najbardziej dokładna ocena uszkodzeń obrąbka)

Kwalifikacja do zabiegu naprawy obrąbka

Artroskopowa naprawa obrąbka stawu biodrowego – wskazania:

• objawy mechaniczne podczas ruchów rotacyjnych w stawie biodrowym
• ból w pachwinie w sytuacjach obciążenia kończyny masą ciała
• współistniejący konflikt udowo-panewkowy
• stan po urazowym podwichnięciu lub zwichnięciu stawu biodrowego zwłaszcza u osób aktywnych sportowo
• rozerwanie obrąbka powyżej 1cm

Warunkiem powodzenia zabiegu jest umiejscowienie uszkodzenia obrąbka w obrębie strefy ukrwionej czyli w części obwodowej, blisko torebki stawowej.

Artroskopowa naprawa obrąbka – przebieg zabiegu

Artroskopia biodra podzielona jest na dwa etapy:

1. oczyszczenie obrąbka oraz ocena pozostałych struktur stawu biodrowego
2. szycie obrąbka stawu biodrowego

Oczyszczenie obrąbka stawu biodrowego

Pacjent leży na boku lub na plecach. Najczęściej wykonywane jest znieczulenie ogólne. Artroskopowe oczyszczanie (debridement) obrąbka wymaga zastosowania wyciągu stawu biodrowego.

Narzędzia wykorzystywane w artroskopii biodra są z reguły dłuższe i bardziej giętkie. Odpowiednie narzędzia ułatwiają ortopedzie manewrowanie wewnątrz ciasnej przestrzeni przedziału środkowego i zmniejszają ryzyko jatrogennych uszkodzeń chrząstki stawu biodrowego. Celem oczyszczenia obrąbka jest zachowanie jak największej ilości tkanki własnej pacjenta przy usunięciu martwych uszkodzonych fragmentów. Konieczne jest opracowanie obrąbka tak, aby pozostał pewnym stabilizatorem stawu biodrowego. Chirurg oczyszcza staw z pozbawionych ukrwienia lub zwyrodniałych fragmentów obrąbka za pomocą specjalnego shavera i waporyzatora/ablatora RF. W przypadku rozpoznania miejscowych uszkodzeń chrząstki IV stopnia może wykonać za pomocą specjalnego szydła tzw. mikrozłamania czyli niewielkie otwory w kości celem wywołania miejscowego krwawienia w loży uszkodzenia. Powstała blizna niczym „plomba” będzie zmniejszać ryzyko kolejnych uszkodzeń stawu.

Szycie obrąbka stawu biodrowego

Celem zabiegu jest stabilne przyszycie odstającej części obrąbka do ściany kostnej lub torebki stawowej. Szwy kotwiczące wykorzystuje się w przypadku kostnego oderwania obrąbka od panewki. Kotwicę umieszcza się tak, aby przywrócić anatomiczne warunki obrąbka i aby jednocześnie nie doprowadzić do konfliktu z chrząstką stawu. Ortopeda może wykorzystać tradycyjne szwy kotwiczące z zawiązywaniem węzłów lub bezwęzłowe kotwice. Chirurg przekłada szwy przez obrąbek, zawiązanie szwu następuje zewnątrzstawowo.

Rehabilitacja po artroskopowej naprawie obrąbka stawu biodrowego

• chód o kulach przez 4-6 tygodni z odciążeniem nogi operowanej (do momentu wygojenia obrąbka w miejscu naprawy)
• ćwiczenia utrzymujące ruchomość w danym zakresie ruchu oraz ćwiczenia wzmacniające mięśnie od 7 dnia po zabiegu (np. rowerek stacjonarny)
• unikanie zginania biodra powyżej 90 stopni przez pierwsze 10-12 dni
• ograniczenie skrajnych ruchów rotacyjnych przez około 10 tygodni.

Powrót do pełnej aktywności możliwy jest z reguły w 4-6 miesiącu od operacji.