Choroba Ledderhose – guzki na podeszwie stopy

Choroba Ledderhose to inaczej włókniakowatość rozcięgna podeszwowego. W przebiegu choroby dochodzi do rozrostu tkanki włóknistej rozcięgna podeszwowego, czego wynikiem jest pojawianie się wyczuwalnych guzków na podeszwowej stronie stopy. Guzki mają charakter łagodny (nie jest to nowotwór złośliwy).

Etiologia choroby Ledderhose’a nie jest do końca znana. Bardzo często włókniakowatość rozcięgna występuje łącznie z chorobą Dupuytrena, która polega na tworzeniu się włóknistych zgrubień w obrębie rąk.

Jak przebiega choroba Ledderhose?

 Schorzenie przebiega etapowo:

1. Faza proliferacyjna – brak objawów, w obrębie rozcięgna dochodzi do proliferacji fibroblastów odpowiedzialnych za tworzenie tkanki łącznej,  
2. Faza aktywna – fibroblasty dojrzewają i produkują kolagen – formowanie się guzków,
3. Faza spoczynkowa – fibroblasty zmniejszają aktywność – dochodzi do powstawania przykurczów rozcięgna.

Objawy choroby Ledderhose

Nasilenie objawów zależy od indywidualnego przebiegu choroby. U niektórych pacjentów guzki są niewielkie i powstają powoli. Następnie choroba pozostaje w uśpieniu – przez dłuższy czas nie dochodzi do powstawania nowych zmian. U innych pacjentów dochodzi do szybkiego wzrostu guzków, w związku z czym mogą one osiągać rozmiary powodujące ucisk i dolegliwości bólowe. U niektórych pacjentów ograniczenie elastyczności rozcięgna spowodowane jego zwłóknieniem może powodować znaczny dyskomfort podczas chodzenia.  

Jak wygląda diagnostyka choroby Ledderhose?

Lekarz ortopeda wykonuje badanie USG, na podstawie którego wstępnie określa typ zmian. W razie wątpliwości zlecane zostaje wykonanie rezonansu magnetycznego stopy, dzięki któremu można precyzyjniej ocenić strukturę guzków. Chorobę Ledderhose’a należy odróżnić od włókniakomięsaka (groźnego nowotworu złośliwego), dlatego zawsze należy udać się na wizytę do lekarza ortopedy.

Leczenie włokniakowatości rozcięgna podeszwowego

Leczenie choroby Ledderhose jest trudne, ponieważ schorzenie często nawraca i prowadzi do wytworzenia się nowych guzków. Nie istnieje w 100% skuteczne leczenie przyczynowe. Można jedynie podejmować próby spowolnienia wzrostu guzków, łagodzić towarzyszące dolegliwości bólowe lub rozważyć operacyjne wycięcie guzków.

Leczenie zachowawcze

Do metod leczenia zachowawczego zalicza się ostrzykiwanie guzków środkami przeciwzapalnymi, w tym sterydami. Proponuje się także miejscowe naświetlanie zmian (radioterapię). W zakresie fizykoterapii wykonuje się zabiegi falą uderzeniową, które zmniejszają dolegliwości bólowe.

Czy guzki wycina się operacyjnie?

W przypadku guzków znacznie utrudniających chodzenie przeprowadza się zabieg polegający na ich wycięciu. Lekarz dokonuje usunięcia samych guzków, guzków wraz z marginesem zdrowych tkanek oraz lub usuwa całe rozcięgno podeszwowe. Niestety nawet po operacji zmiany guzkowate mogą powracać. Całkowite usunięcie rozcięgna podeszwowego skutkuje zaburzeniem statyki stopy, co u osób z nadwagą czy uprawiających sport może wyzwalać bóle pochodzące z przeciążonych mięśni i stawów stopy.

—

Powróć do działu: Stopa i staw skokowy